Sabtu, 21 Juli 2012

Dia, Prima Pramesti.

Dia?

Dia perempuan.
Dia emang ga cantik, tapi dia manis.
Dia emang ga sempurna, tapi aku sayang sama dia.
Dia pinter.
Dia lucu.
Dia asik.
Dia baik.
Dia jujur.
Dia dewasa, tapi dia childish.
Dia sahabat aku.

Dia gabakal bisa dilupain.
Walaupun kita pisah SMA,
Tapi dia selalu disamping aku.
Mau  gimana pun sifat dia,
Aku gabisa benci sama dia.
Gabakal bisa.
Dia ngangenin, walau kadang ngeselin.
Dia selalu bisa bikin ketawa, apapun situasinya.

Aku sayang sama dia.

Aku kangen bercanda sama dia.
Aku kangen apel pagi SMP sama dia.
Aku kangen nyamperin kelas dia pas istirahat.
Aku kangen senyumnya dia.
Aku kangen turun tangga bareng dia.
Aku kangen ke kantin sama dia.
Aku kangen makan sama dia.
Aku kangen suara dia.
Aku kangen obrolan kita.
Aku kangen curhatan kita.
Aku kangen pulang sekolah bareng dia.
Aku kangen nunggu angkot sama dia.
Aku kangen jalan sama dia.
Aku kangen gandengan tangan sama dia.
Aku kangen pelukannya.
Aku kangen nasehatnya.
Aku kangen omelannya.
Aku kangen ejekannya.

Ya Tuhan.........................................

Aku kangen dia.
Aku kangen sahabat aku.
Aku kangen.....
Aku kangen Prima.



- Arruum Widya Sari.

1 komentar:

  1. hai. salam kenal. kamu dapet "liebster award" cek disini ya>> http://kece-boong.blogspot.com/2012/08/awawaward.html#more thnks.

    BalasHapus